
Waarde lezer, zo nu en dan reizen we af naar de Watsonian fabriek in The Cotswolds. Het romantische deel van midden Engeland, waar zo nu en dan de tijd lijkt stil te staan. Maar waar het contrast met alle moderniteiten van het hier en nu in tegenstelling tot de romantiek-van-weleer, niet groter kon zijn.
Onze voorkeur is altijd om de reis te maken via Calais-Dover. Want voor ons maakt de bootreis het geheel avontuurlijker omdat bij het verlaten van de Franse snelweg, het gevoel dat we in het buitenland zijn gelijk start. Het blije vakantiegevoel, zogezegd. Zoals we dat bij het rijden op onze motor en/of motor-met-zijspan ook altijd ervaren. Toch?
We hadden de afspraak gemaakt met de beide Ben’s van Watsonian; eigenaar Ben Matthews en z’n rechterhand Ben Hall. En we werden bij aankomst zoals altijd als vrienden ontvangen. Een aspect wat wij als erg plezierig ervaren. Wanneer het werken met elkaar niets anders is dan ‘plat’ zakendoen; tja, daar wordt ondergetekende niet erg blij van. Maar wanneer het werk verder gaat dat dat aspect en er in de loop van de tijd een hechte band ontstaat, dan heb je méér met een merk dan alleen de materie. En vooral met de mensen achter het product. En natuurlijk; we moeten zakelijk blijven en blijven ‘zeuren’ wanneer de zijspanbakken nou eindelijk eens geleverd worden. De orders stapelen zich bij ons op en wij zijn afhankelijk van de toelevering vanuit Engeland. Net zoals Watsonian afhankelijk is van onze orders. Hoe dan ook; inmiddels is er een plezierige wisselwerking tussen Watsonian en ZIJSPAN21 ontstaan.
Watsonian Squire zetelt op het Northwick Business Centre, vlakbij het pittoreske plaatsje Blockley. Alweer sinds 1984. (Overigens, de toevoeging van ‘Squire’ achter ‘Watsonian’ ontstond in 1988, na de overname van het veel kleinere Squire Sidecars). En Blockley is weer gelegen in het departement Gloucestershire. Het is een bedrijventerreintje wat bestaat uit relatief kleine gebouwen, wit geschilderd en ze zijn verdeeld over een licht glooiend grasland met bomen. Ik denk enkele hectares groot. Een romantischer bedrijventerrein heb ik nimmer gezien in de wereld. Een keur aan verschillende kleine bedrijfjes en het doet aan alsof je ergens aan bent gekomen in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Gelijktijdig zie je natuurlijk direct dat we in 2022 leven.
Het terrein is ontstaan en gebouwd in 1943, als Amerikaans veldhospitaal. Na de 2e wereldoorlog werden de gebouwtjes verlaten en in 1948 werd het gebruikt voor het opvangen van Poolse vluchtelingen. Tot aan het eind van de jaren 60 woonden deze families er. En vanaf het begin van de jaren zeventig, toen de gebouwtjes weer leeg stonden, ontstond er allerlei kleinschalige bedrijvigheid. Toen wij voor het eerst de setting bezochten; en ja het was een zonnige zomerse dag, ontstond bij ons een glimlach, een rust en blijheid. En dat is hetgeen wat je bij de ontvangst en het binnentreden van Watsonian Squire ervaart.
Nee, verwacht geen Tesla-achtige productiehal. Het voornamelijk uit te voeren handwerk, wordt in een aantal aaneengesloten ruimtes uitgevoerd. Jaja, uiteraard zijn er machinerieën nodig. Er hangt de sfeer van weleer. Ik wed met u dat als we een lijst zouden opstellen van al de handmatige handelingen die verricht zijn, voordat u uw Watsonian ‘Grand Prix’, ‘Prescott’, ‘GP700’, ‘Sterling’ of ‘Manx’ aan uw motor door ons zou laten bouwen, dan zou de mate van uw bewondering verviervoudigd worden. De zijspanbakken, welke sinds 1956 gemaakt worden van glasvezel, worden overigens vanwege veiligheidsvoorschriften in een andere Engelse plaats, 40 kilometer verderop gemaakt. Na aankomst bij Watsonian, krijgen ze een plek in het magazijn, wachtend op verdere afbouw.
“Anyway”, zoals de Britten zouden zeggen; hierbij wat impressies van het charmante en charismatische bedrijf Watsonian Squire: