Waarde lezer; laten we gelijk vooropstellen dat ik geen recensent ben van motorvoertuigen. Neen, ik ben een gebruiker; een liefhebber; een genieter. Een motor journalist kan waarschijnlijk heel veel beter met zijn pen uit de doeken doen waarom iets goed is; of beter; of het best.
En de kunst voor u is om dan tussen de lijnen door te lezen. Zo van: wat bedoelt iemand? Hoe verhoudt zich de beschreven machine ten opzichte van een andere? En ‘kan’ ik er wat mee of in het geheel niet? En wordt ik bij het aanzien wel- of juist niet, begerig als sneeuw op een hoge Alp? Het klopt toch in elk geval een klein beetje, dat het hier bovenstaande onder andere de dingen zijn die we ons afvragen tijdens het lezen van een motortest? Toch?
Alsnog ga ik hier een poging doen om u mee te nemen in ons enthousiasme voor onze zijspanmotoren. Vanochtend bedacht ik om de groene (pardon: Brooklands Green) Triumph Thruxton zijspan even naar de dijk hier vlakbij te rijden. Om tussen de buien door even wat foto’s te maken. Sinds het gereedkomen van deze zijspancombinatie was het er nog niet van gekomen. In de wandelgangen noem ik deze zijspanmotor “De groene gabber”. Zoals u inmiddels vast weet, werken we met jong gebruikte motoren, waar we een model van het Engelse Watsonian aankoppelen. “Onze Hans’ is een meester om dit te bewerkstelligen. De motoren hebben kilometerstanden van 200 tot 30.000 gereden kilometers, zodat het zijspangeluk vanaf dat moment, nog zeer vele jaren met oneindige kilometers kan duren. Zowaar een heerlijk vooruitzicht. Enfin; het weer was niet te fris en de zon herbouwde tussen de wolken, zo nu en dan de fraai aangeschenen vergezichten in ons prachtige Heerdense achterland. Ik verleide mezelf om na de gemaakte foto’s enkele tientallen kilometers met deze combinatie te gaan rijden. Een paar kilometer extra op deze combinatie; en ach met 12.700 kilometer hebben we het over een amper ingereden motorfiets.
Voor mij is het niets nieuws; dat de bouwkwaliteiten van de Triumph motoren èn van de Watsonian zijspanbakken zo harmonieus willen samenwerken. De gekozen kwaliteiten van het door Hans geboetseerde ijzerwerk met de gekozen afstellingen, maken dat het span rechtuit wil. Of u nu tokkelt met 40 km/h of snelwegsnelheden van 120 km/h kiest; de ‘groene gabber’ gaat rechtdoor. Het klinkt allemaal logisch, maar neemt u van me aan dat deze sublieme rij eigenschappen niet ‘zomaar’ ontstaan bij het aanbouwen van een zijspan. Daar komt nogal wat bij kijken: kennis, ervaring en ambacht.
Ook bij het inschakelen van een andere versnelling of plots vrij stijf moeten remmen; de stijfheid van het geheel laten zich niet uit het veld slaan. Er is zeer goed vanuit het ‘gas bijgeven’ in een rechterbocht’ of gedoceerd ‘van het gas afgaan’ in een linkerbocht, zonder veel spierkracht te rijden. Het geheel zwabbert niet en zoekt niet; ze zoeft resoluut en zelfverzekerd op de vaderlandsche wegen. Het ‘sturen’ met gas gaat erg natuurlijk en prettig resoluut. Het geheel is zo sterk en stijf geconstrueerd dat de Thruxton zonder enige moeite het extra gewicht aanspoort tot de gewenste snelheden. Alsof het span er niet is. Ik kan het niet vaak genoeg benadrukken; het motorrijden op een zijspan geeft het rijden een extra dimensie; het is gewoon SuperLeuk!
Er wordt ons natuurlijk wel eens gevraagd waarom wij verkiezen om met de standaard voorvork en voorvering te werken en niet te kiezen voor een swingarm voorvork, naafbesturing of anderzijds. En waarom wij rijden met de normale motorbanden. Mijn oom Cruyff vertelde ons ooit: “elk nadeel hebze voordeel en elk voordeel hebze nadeel”. En zo ook alhier. Een brede autoband heeft snel last van zoeken en/of spoorvorming. In mindere- of meerdere mate. Een normale motorband op een zijspanmotor heeft dat nagenoeg niet. Een standaard voorvork stuurt in beginsel iets zwaarder; dat is waar. Maar vanaf het moment dat de motor vanuit stilstand gaat rollen, verdwijnt dat ‘ietwat zware’ al gelijk snel. Zie het als een automobiel zonder stuurbekrachtiging; vanaf het rollen is er prima met zo’n auto te sturen. (Totdat je de auto zwaar groot en zwaar gaat maken). Het voordeel bij zowel een niet al te zware auto als de zijspannen zoals wij het bouwen, is dat de berijder meer ‘gevoel’ ervaart tijdens het rijden. Het sturen ervaar je als ‘1 op 1’ met het wegdek; daar waarbij de meer ‘ingewikkelder’ voorvorken in een vergelijk toch iets minder direct voelen; er zit wat afstandelijks in het rijden. Daarbij zijn ingewikkelde voorvorkconstructies best kostbaar; maar vooral de toename van gewicht is weer ‘een ding’. Want daardoor moet je zwaardere remmen-constructies-motor en daar gaat het hele zijspan-met-motor zwaar, duur en bepaald niet zuinig in benzineconsumptie van worden. Met een type zijspan zoals ZIJSPAN21 aanbiedt, blijf je een relatief zuinige motorfiets houden en voelt het hele span nog telkens erg doseerbaar en handelbaar.
De keuzes hierin worden ook gemaakt door het ledig gewicht van zowel de motorfiets als de zijspanbak. De motoren waar wij mee werken, wegen zo grofweg tussen de 190 en 230 kilogram en afhankelijk van het model, weegt een Watsonian zijspanbak zo tussen 70 (Prescott) en maximaal 100 kilogram (de grootste, GP700). Je kunt je voorstellen dat een veel zwaardere motorfiets met een veel zwaardere zijspanbak dan tot andere keuzes kan gaan leiden. Ach ja, we kunnen hier waarschijnlijk tijdens het genot van een glas rood, nog vele uren over filosoferen, ik pleeg toch te zeggen: voor elke gemaakte keuze is er een reden om het te doen of soms niet te doen en ‘anders’ wil niet zeggen: beter òf minder goed; het betekent: anders. Maar genoeg hierover.
Het ritje vanochtend voerde me over de dijk tussen Heerde en Wapenveld en vervolgde door de bosrijke omgeving van de zuidkant van de Veluwe. De glimlach die het bij mij bewerkstelligde en het bijbehorende gelukzalige lentegevoel, maakten dat ik de dag weer prettig begon. En dat prettige gevoel van lentekriebels bleef de hele dag hangen. En nu, ’s-avonds op de bank mijmerend, hoop ik dat de weergoden morgen ons welgevallig zullen zijn. Want… opnieuw een rit? Mezelf verwennen? Waarom niet 🙂
Hieronder wat foto’s van de ‘groene gabber’ en verdere informatie vindt u op onze pagina ‘Voorraad Zijspannen’
COPYRIGHT © 2023 ZIJSPAN21, HEERDE, DOOR MARK VAN BRAAM
Niets uit deze bovenstaande informatie mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, website of openbaar gemaakt worden in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch of door fotokopieën, opname, of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van ZIJSPAN21.
